The Adventure Company brengt ons een adventure game die puzzels met stealth elementen combineert. Dat klinkt goed, dacht ik tijdens het lezen van het boekje gedurende de setup. In gedachte sloop ik al door de duistere gangen van het oude Babylonische bouwwerk, dat tot de nok toe met dodelijke puzzels gevuld zou zitten. Ik zag mij al zitten in het halfduister, verscholen voor het zandvolk dat de geheimen diep in het labyrint des doods zou trachten geheim te houden, mijn hersens krakend om die laatste breinbreker op te lossen… PLING!
De installatie was voltooid, snel dubbelklikte ik het nieuw aangemaakte pictogram van het spel. In een filmpje werd mij uitgelegd wat de stand van zaken was… niet veel goeds. Een computer virus dreigt de westerse wereld op zijn kop te zetten, we zien enkele nietszeggende beelden en het hoofdmenu komt tevoorschijn. En na het kiezen van new game, opnieuw een filmpje waar ons door een verteller met een gemaakt Amerikaans accent wederom vertelt wordt dat de wereld in gevaar is. Aan jouw de taak daar een stokje voor te steken. De missie brengt je naar het Midden-Oosten, waar onder een eeuwenoude Babylonische tempel (die ik zo even al noemde) een geheim lab ligt, het lab waar het levensgevaarlijke virus is opgeslagen. Een locatie waar je niet zo snel op zou komen, en tevens het meest belachelijke excuus om in een oude tempel rond te snuffelen. Maar goed, Cypher moet het dan ook, zoals je hopelijk al doorhad niet van zijn verhaal hebben. Maar waar dan wel van? Dat vroeg ik mij dus ook af na het spel diverse keren gespeeld te hebben.
Het stealth element?
Nee, absoluut niet. Als je de character op Sam Fisher laat lijken wil dat nog niet zeggen dat je met een stealth game te maken hebt. En ik weet dat je eenmaal in het geheime lab aangekomen, je met bewakers te maken krijgt… maar kom op! Het spel is gewoon saai! Dit is echt heel slecht gedaan. Ik heb geen moment gedacht mij op gevaarlijk terein te bevinden.
De puzzels dan?
Nee helaas, ook die zijn niet om over naar huis te schrijven. Te vaak moet je dingen domweg gokken, zonder enige logica of wat dan ook. Als je verkeerd gokt is het uit met de pret en mag je weer van voren af aan beginnen. Ook moet je vaak kijken in het half verbrandde boek dat je meekrijgt. In dit logboek van een avonturier, die hier eerder is geweest, staat bijna precies hoe je tot aan het lab komt. Het probleem is alleen dat het voor de helft verbrandt is en dat als je wil begrijpen wat er staat, je Engels echt moet begrijpen. Je zult het boekje echt nodig hebben omdat je verder weinig tips krijgt om verder te komen. Ook het puzzelen zit dus niet echt handig in elkaar.
Ze lijken weinig goed te doen hè, die heren van 258 Productions?
Inderdaad ja, het is weinig soeps. En ik heb nog meer negatieve kritieken; zo vind ik het besturings-systeem heel slecht. Het spel wordt namelijk bestuurd met de pijltjestoetsen en een paar actieknoppen en that’s it. De muis word bijna niet gebruikt, de muis wordt alleen gebruikt om van camerapositie te veranderen (wat heel slecht werkt). Raven (de held) beweegt zich daarbij ook nog eens lomp en houterig. En dit zorgt ervoor dat de sfeer, zover die er was, helemaal tot het nulpunt wordt gebracht. Ook het inventory systeem komt gedateerd over. Het geluid is ook niet erg goed en de one-liners van Raven zijn erg flauw.
Conclusie
Waarom The Adventure Company deze titel heeft aangekocht is mij een raadsel, misschien omdat deze game de opvolger van Traitor’s Gate is (in de Verenigde Staten is deze titel dan ook als Traitor’s Gate 2: Cypher verschenen). Maar dit spel had voor mij nooit hoeven verschijnen, dit soort releases zorgen er alleen voor dat het gehele genre van de kaart verdwijnt. Als je toch op zoek bent naar een goede adventure ben je beter af met Broken Sword 3, die door hetzelfde The Adventure Company is uitgebracht.
