Rolling heeft een hele lijdensweg gehad. Rage ging namelijk failliet terwijl er nog een paar games in ontwikkeling waren. Naast een racegame, die de naam Lamborghini had, was er ook een extreme-sports game in ontwikkeling, een game waar ik me best op verheugde. Het betreft hier Rolling, wiens toekomst onzeker was geworden gezien het nog maar de vraag was of deze game ooit het levenslicht zou zien. Gelukkig ontfermde SCI zich over deze game en zo adopteerde dit bedrijf het weeskindje van een failliete moeder. SCI bracht deze game dus uit en ik ging hem vervolgens voor jullie testen.
Wanneer je deze game na het lezen van de review in de winkel zal willen kopen, zul je goed moeten zoeken. Dit omdat alleen de betere gamewinkels deze game zullen hebben, omdat SCI meer geeft om de verkoopcijfers van de game in het ELSPA-gebied, oftewel Groot-Brittanie.
Storymode
Net als de games waar Tony Hawk een rol in speelt heeft ook Rolling een career mode. Deze singleplayer mode heeft nog het meeste weg heeft van de career mode uit Tony Hawk’s Pro Skater 2. Je krijgt namelijk 3 minuten om rond te skaten in een level waar je diverse mensen ontmoet die je vervolgens opdrachten geven. Deze opdracht worden duidelijk gemaakt door lappen tekst; er wordt dus niet gesproken door middel van voice-overs. Jammer, aangezien er dan ook wat humor weg valt.
In elk level komen bepaalde opdrachten terug, zo moet je bijvoorbeeld in een level waar geen competitie gehouden wordt een logo verzameld worden die in stukken lastig verdeeld is. Maar ook opdrachten als; een fotoshoot maken voor een cover van een tijdschrift of het nadoen van een andere skater komen regelmatig terug.
Wanneer je een opdracht van de opdrachtgever uit het spel voltooid hebt, unlock je tricks en dergelijke om jezelf te upgraden. Vaak kun je met de ge-unlockte dingen meer keuzes permitteren bij de create mode. Je verdient niet alleen dat; ook levels en andere skate-artikelen worden ge-unlockt.
Zelf maken
De functie waar Rage nog wel het meest trots op mag zijn is het zelf maken van dingen. Dit kan betekenen dat je het over een organisme hebt, maar ook een park staat tot je beschikking. In diverse stijlen is het mogelijk om je eigen park te creëren. Dit brengt variatie in de game, aangezien de overige levels niet echt veel afwisseling bieden.
Create-a-skater is een geduchte concurrent voor Tony Hawk’s games, aangezien deze functie enorm uitgebreid is. Duidelijk is wel dat hier veel werk van Rage achter zit, dit merk je doordat er maar liefst 1200 voorwerpen te kiezen zijn. Deze voorwerpen krijg je standaard of moet je unlocken, dit doe je door in de career-mode sponsorships succesvol af te ronden.
Multiplayer
Een belangrijk element extreme-sport games is vaak de two-player mode. Lekker met je vrienden op je bek vallen is immers enorm aangenaam leedvermaak, bij deze game kun je het vermaak echter wel vergeten. Het scherm wordt gespleten door middel van een verticale lijn, wat hartstikke bloed irritant als je over een kleine tv bezit. De diverse games die je kunt spelen zouden dit goed kunnen maken, maar doen dit bepaald niet. Het lijkt of er veel van de minigames ordinair gegapt zijn uit de games van Tony Hawk. Er wordt wel een eigen draai aan gegeven, maar het is nog steeds alles behalve origineel. Boven dit alles zijn de keuzes beperkt en de minigames die je kunt spelen niet leuk, laat je tweede controller dus met deze game maar lekker rusten.
Verkeerde research?
Naar mijn idee heeft Rage zich met deze game te veel op de verkeerde dingen hun best gedaan. Met ruim 250 tricks die je op een originele manier moet ‘masteren’, dit doe je door ze 50 keer uit te voeren. En verder heb je de al eerdere genoemde 1200 voorwerpen om je creatuur te verfraaien, hieruit kun je zeggen dat Rolling best uitgebreid is. Maar had Rage zich misschien niet beter op andere gebieden kunnen richten?
Hoewel de besturing een ordinaire kopie is van de Tony Hawk games, speelt het helaas niet lekker. De ene keer speelt de game namelijk heel snel, om vervolgens heel stroef te spelen, hierdoor mis je een soort van ritme. De combo’s voer je niet zo vloeiend uit als bij Tony Hawk, en verder is het ook nog lastig om de knoppen uit elkaar te houden.
Op grafisch gebied spreken de screenshots boekdelen. De game wordt op een soort van arcade-achtige manier weergegeven, terwijl de tricks kwa realisme niet ver afwijken van de Tony Hawk games. Dikke lijnen, en lijnen die in een trap omhoog of omlaag lopen heb ik helaas vaak mogen ontdekken. Muren sluiten niet overal even goed aan en ook het oog voor detail verdwijnt naarmate je verder kijkt dan je neus lang is.
Je hebt geluid en je hebt muziek
Rolling kun je niet zomaar een cijfer geven voor het geluid. Het geluid van grinden en dergelijke moet namelijk afgezonderd bekeken worden dan naar het geluid van de muziek. Niet alleen omdat dit twee andere elementen in de game zijn, maar ook omdat ze totaal verschillen van niveau.
Zo verdient het deel van muziek werkelijk een pluim, stampende soundtracks passeren de revue in een korte tijd. Het is gewoon ‘boem lauw’ om te skaten op de muziek die Rolling ons brengt, denk bij het muziek aan artiesten als The Hives & The Von Bondies. Of ik ze ken is een tweede, maar de muziek is een lust voor je oren.
Echter de gameplay sound is van een mindere klasse. Hoewel het van een redelijk niveau is, zou Rage misschien toch meer aandacht aan het geluid moeten besteden dan aan de create modes. Jammer, vooral omdat ze hier op een redelijk simpele manier punten hadden kunnen scoren.
Conclusie
Daar kan ik heel duidelijk over zijn: alleen voor de die-hard extreme sports gamers zal de game leuk zijn, met een beetje kennis van de sport herken je de riders en tricks. Andere sterke punten zijn, zoals al eerder genoemd, de vrijheid die je krijgt met het maken van dingen en de muziek. Heerlijke gevarieerde maar toepasselijke muziek wordt goed op de achtergrond gezet.
Toch schiet Rolling op de belangrijkste elementen te kort op de concurrentie, de gameplay loopt bijvoorbeeld niet lekker en grafisch is het geen topper. Op een rare manier geeft Rage Rolling weer en dat is me niet zo goed bevallen.
Maar het was hun eerste en laatste poging. Niet goed en niet slecht!
