Dark Chronicle

RPG’s zijn een steeds populairder genre aan het worden, dus daarom is er nu een motto: ‘hoe meer RPG’s, hoe beter’

Nu klopt die motto helaas niet helemaal, het gaat in de eerste plaats om de kwaliteit van de Role Playing Game. Want met Suikoden IV, Final Fantasy X-2, Final Fantasy XII, Kingdom Hearts II, Xenosaga: Der Wille zur Macht, Arc the Lad en een nieuwe Star Ocean in de startblokken is het natuurlijk van levensbelang voor een RPG dat er goede kwaliteit voor het geld geboden wordt. En in dat geval ben je in goede handen bij de hieronder te bespreken Dark Chronicle.

Nummer 2
Dark Chronicle is het vervolg op Dark Cloud. In de Verenigde Staten werd dit vervolg gewoon uitgebracht onder de naam Dark Cloud 2, maar om de een of andere reden heeft onze Europese versie een andere naam gekregen. De reden hiervoor is mij onduidelijk, maar het is mogelijk dat het Europese deel van Sony graag een nieuwe start wilden maken met de serie. En hoe kun je dat anders doen dan de naam te gaan veranderen? Let wel dat dit echter pure suggestie van mijn kant is, er zou ook een hele andere reden voor kunnen zijn.
Een groot minpunt aan het eerste deel was dat als je wapen kapot ging, hij gelijk ook verdween. Dit was een minpunt, die de slimme mensen van Level 5 even netjes hebben aangepast. Ze kunnen deze keer namelijk gerepareerd worden met de items die je kunt vinden in de levels. Wat toch wel prettig is, gezien het best irritant kan zijn als je wapen in het niets verdwijnt.

Max
In deze game speel je de rol van Maximilian, een jong en klein mannetje die in een stad woont. Maar dit is helaas voor onze Max geen gewone stad, het is namelijk de enige overgebleven stad in de wereld van Max. Dit is onstaan door een of andere tovenaar, die in de toekomst woont. Hij probeert door volgelingen naar het verleden te sturen zijn problemen op te lossen. Een soort van preventief inenten, maar dan anders. Op dit moment komt onze welbekende, en veelgeprezen Max in het spel. Of zoals Jambers zou zeggen: ‘een fiere, rustieke jongen die in zijn vrije tijd bepaalde dingen probeert te ontrafelen, een echte uitvinder’. Op een bepaalde dag is hij in ‘the wrong place at the wrong time’. Hij vangt namelijk een gesprek op tussen de burgemeester en de slechte clown Flotsam, waarin er allerlei vervelende dingen ter sprake komen. Flotsam ziet onze Max staan, maar wat nog belangrijker is… Hij ziet dat Max de drager is van een rode amulet, door deze amulet wordt je namelijk in de mogelijkheid gesteld om naar de toekomst te reizen. Max moet vluchten en komt vrij snel Monica tegen, zij is het andere speelbare character. Zij heeft ook een amulet, een blauwe. Met deze blauwe amulet kun je naar het verleden reizen, en gezien beide amuletten andere functies hebben worden ze afhankelijk van elkaar. Zij zullen met z’n tweeen alle problemen moeten oplossen, en op deze manier kan de reis van hun leven beginnen…

SimCity
Een van de grote dingen van het eerste deel was het bouwen van je eigen wereldje. In Dark Chronicle is dit nog beter uitgewerkt als voorheen in het eerste deel.
Zo kun je dus zelf huisjes, boompjes, beestjes, hekjes en mensjes overal neerzetten waar je maar wilt. Een soort van SimCity dus eigenlijk. Je kunt door de nieuwe verbeterde en zeer coole cell-shaded graphics erg mooie omgevingen en je eigen wereld scheppen. Een lust voor het oog, maar het toffe is dat je ook nog door je eigen vormgegeven stad kunt gaan lopen.
Na het erg positieve deel van de game stappen we over naar het minder positieve deel. De misschien wel inmiddels beruchte dungeons zijn er in dit tweede deel ook weer van de partij. Deze dungeons zijn geen pretje om te doen, ze zijn eentonig en zonder al te veel fantasie gemaakt. De dungeons zien er namelijk allemaal zo’n beetje hetzelfde uit. Het komt er in deze levels vooral op aan om de tegenstanders verrot te slaan en een beetje schakelaars en dergelijke omgooien. De tegenstanders die je verrot hebt geslagen laten vaak items en dergelijke achter, deze items kun je dan weer gebruiken om je wapens te upgraden. Op deze manier hebben die levels toch nog een beetje nut.

Oordeel
Het verhaal in deze game is erg sterk uitgewerkt, de graphics die natuurlijk ook belangrijk zijn ook erg goed geslaagd. Je ziet die cell-shaded graphics wel steeds vaker, maar zelden worden ze op zo’n goede manier neergezet als bij deze game. De game komt wat langzaam op gang, de eerste paar uren zijn eentonig en niet erg sterk. Bijt door deze zure korst en je zult merken dat je erg lang van de kern kan gaan genieten. Want als er iets is dat je nodig hebt, dan is dat vrije tijd… Heel veel vrije tijd, want deze game heb je niet in een paar middagen uitgespeeld. Dit is natuurlijk alleen maar positief. Want wat is nou vervelender dat je dan eindelijk helemaal in de game zit, en vervolgens alweer bij het aftiteling schermpje zit.
Dus ben je iemand met een dunne portemonnee, heb je veel vrije tijd en vindt je RPG’s helemaal het einde? Dan is Dark Chronicle een absolute aanrader voor je! Voor anderen ook overigens…