Heel de Nintendo community was geschokt toen Microsoft op de X02 bekend maakte de Britse developer Rare te hebben gekocht. Rare stond door de jaren heen op vrijwel alle Nintendo platformen voor kwaliteitsgames als Star Fox, Perfect Dark en 007 GoldenEye. Toch vroegen vele zich af of MS er wel goed aan deed de developer voor zich op te eisen, aangezien Rare’s laatste tripje, StarFox Adventures, nou niet een geweldige game was.
Tijdens de bekendmaking van de overstap naar MS maakte Rare bekend vier games tegen het einde van 2004 uit te gaan geven, Kameo: Elements of Power werd als eerste bekend gemaakt, in de maanden daarna maakte Rare ook bekend om een re-release te gaan maken van Conker’s: Bad Fur Day, die ook geheel over Xbox Live te spelen zal zijn, als laatste titel gaf Rare ons een game die nog in 2003 in de schappen zou gaan liggen, Grabbed by the Ghoulies, een geheel nieuwe game met comic-book graphics, en een verhaal wat de jongere Xbox gamer zou gaan aanspreken. De tijd vliegt ook in de gamewereld, en zo ligt dan opeens Rare’s eerste Xbox game voor je, maar is deze titel wel van het kwaliteitsniveau wat we van Rare vroeger konden verwachten?
Ghoulies, sounds cute!
Wat weer uniek is aan deze game is dat Grabbed by the Ghoulies zich afspeelt als een stripboekavontuur, de game wordt ingeluid met een stoffig boek, die wordt geopend met kaarslicht en al, op de eerste pagina is de duidelijke comicstyle te herkennen, en hier loop jij, Cooper, samen met je vriendinnetje door het donkere bos. Je bent, hoe kan het ook anders, verdwaald en hoopt bij een oud spookachtig huis misschien hulp te kunnen krijgen. Helaas verandert een getraumatiseerde en door het lint geslagen ex-piloot de beelden in levende wezens, die jouw vriendinnetje mee het huis in sleuren. Daar zal jouw avontuur beginnen, jij treedt het huis binnen op zoek naar je lief, en de eerste van de honderd kamers in de game gaat voor je open.
Ghoulies zijn de wezentjes die jou het leven zuur gaan maken, over de tientallen kamers vliegen ninja-draakjes, skeletten en piraten je om de oren. Gelukkig heb je in de eerste kamer een confrontatie met de butler van de villa, die je door de rest van het spel hints en tips zal geven, helaas is hij niet een echte held, wanneer er ghoulies tevoorschijn komen sta je er zelf voor.
Over de kamers verspreid zijn wel honderden voorwerpen te vinden, waarmee je de non-stervelingen te lijf kan gaan, denk hierbij aan stoelen en vazen, maar ook waterpistooltjes en biljarttafels komen aan de orde.
De ervaring
Toen ik Rare’s eerste tripje startte, was ik gelijk verrast door de controls van de game. Je zult verwachten dat de confrontaties met de ghoulies zouden gebeuren met de A of B knop, maar dat is niet het geval. Je gaat de verschillende geesten en spoken te lijf met je rechter analoge stick. Dit is in het begin nog wel lastig te noemen, maar naarmate het spel vordert krijg je het steeds beter onder de knie. Je zult de stick moeten richten naar de plek waar de tegenstander zich bevindt en Cooper zal dan zelf een aanval verzinnen, dus keuze is hier niet echt bij.
In normale gevallen wordt de camera door de rechter stick bediend, maar omdat hier het aanvallen al mee gebeurd, wordt dit opgelost door de rechter en linker triggers. Ook hier is het eventjes wennen, maar oefening baart kunst. Voorwerpen die over het hele huis verspreid liggen kun je oppakken met de A knop, waarna je ze met de aanvalstick op ghoulies kunt werpen, slaan, of noem maar op. De villa waarin jij rondloopt is heel interactief, bijna elk object valt kapot te stompen, plat te slaan, of aan diggelen te schoppen. En dit ziet met de aangename graphics er heel bijzonder uit, je voelt je echt één met de omgeving.
In Grabbed by the Ghoulies zitten ook een aantal mini-games die naast het vechten ook heel erg leuk zijn om te doen. Zo zijn sommige gangen volgehangen met jachttrofeeën, die jou soms nog wel eens willen laten schikken. Wanneer je zo’n panic-attack krijgt zul je de knoppencombinatie die onder in beeld is weergeven zo snel mogelijk in moeten tikken, erg leuk gedaan, maar voor de gevorderde gamer wel erg simpel. Ook zijn er in elke kamer wel een of meer Rare boeken te vinden, wanneer je er tien verzamelt zul je een bonus-challenge unlocken die je buiten het spel door kunt spelen, en hier telkens je score kunnen verbeteren.
Conclusie
Het eerste en misschien wel grootste nadeel van Grabbed by the Ghoulies is, dat de game ongelooflijk simpel is, je hebt niet alleen de controls snel onder de knie, maar de langdurigheid van de game helpt ook niet echt mee. De game biedt je honderd kamers om in te spelen, maar in de praktijk houden sommige kamers je maar een halve minuut bezig. De gamers die dan niet uitgebreid de hele kamer gaan doorzoeken maar direct naar de deur gaan om in de volgende kamer te komen zullen zo snel klaar zijn met het spel.
Grafisch is de game heel bijzonder. Het is een fris concept en je voelt je niet los van de omgeving door de hoge interactiviteit. Al zijn er honderden ghoulies om je heen, alles loopt nog even soepel en ziet er nog steeds erg sterk uit. Ook zijn de effecten van het vechten erg leuk gedaan. Geef je bijvoorbeeld een skelet een rot trap, dan zal de vloer vol komen te liggen met botten en beenderen.
Rare heeft het helaas niet waar kunnen maken met Grabbed by the Ghoulies, de game heeft grote gebreken, zo is de gameplay te simpel en niet erg diepgaand, is het spel te lineair, en is er helaas geen meerspeler mode ingedaan. Op grafisch gebied, en voor het oor, maakt de game het wel deels goed, en de verslavingsfactor is ook wel aardig hoog in deze game, toch is Rare waarschijnlijk haar magie een beetje verloren, en moet zichzelf nu gaan bewijzen met het nog komende Kameo: Elements of Power of misschien wel een vervolg op Perfect Dark. Grabbed by the Ghoulies is een plezierige game, die misschien interesse krijgt door het juist gehouden Halloween, maar voelt helaas niet als een topper.
