Starsky and Hutch

Mannen keken altijd naar de serie Starsky & Hutch voor al die spectaculaire achtervolgingen. Vrouwen ook, maar die zaten zich vooral te concentreren op de donkere David Starsky of de blonde god Ken Hutchinson aka Hutch. In dit spel bespeel jij Starsky en Hutch tegelijk! En of dat leuk is…?

Het verhaal
De helden spelen natuurlijk in een serie en die moet worden gespeeld in het spel. Er zijn drie seizoenen met elk zes afleveringen. Je zou verwachten dat elke aflevering ietsje moeilijker wordt, maar niets is minder waar. Het eerste seizoen gaat de hele tijd over gestolen auto’s. De afleveringen zijn best makkelijk uit te spelen en zo heb je in een kwartiertje een aflevering er al weer op zitten. Dan komt er opeens vlak voor het einde van het eerste seizoen een ontzettend moeilijke missie, die weer wordt vervolgd door een eenvoudige missie. Een echte logica in de moeilijkheidsgraad ontbreekt dus.

Het verhaal in grote lijnen is dat je slechteriken moet achtervolgen. Starsky achter het stuur en onze blonde Hutch pompt de auto vol met lood. Opvallend is dat je wel erg veel moet schieten voordat de auto echt stuk is. De auto’s zien eruit als gewone auto’s, maar hebben blijkbaar een pantser van een tank om zich heen hangen. Door achtervolgingen en schietscènes moet je de auto van de gemene schurken tot stoppen dwingen en ze overmeesteren. Daarna gaat de boef praten en kom je er al gauw achter dat hij handlangers heeft, die je dus ook moet opzoeken. En zo gaat het bijna het hele spel maar door met af en toe een afwisseling.

De stad
De stad waarin het zich afspeelt heet Bay City. Ik meen dat dat dezelfde is uit de serie, maar het kan zijn dat ik er naast zit. Bay City kan je vergelijken met een eiland van GTA. Alles is daar te vinden, van een haven tot aan een rollerdiscobaan. Bijna alles is ook bruikbaar in de stad. Parkeermeters kunnen omver worden gereden en onwetende voorbijgangers duiken weg. Als ze dat niet doen rij je dwars door ze heen. Een minpuntje, maar wel beter voor de jongere gamers. Echte doden vallen er ook niet, hoewel er wel wordt geschoten. Alleen in sommige missies wordt je beschoten door bendeleden aan de kant. Deze kan jou theoretisch gezien doodschieten, maar voor ze dat is gelukt ben je al verder met je rode bolide.

Kijkcijfers
Niet alleen de badguy vangen is in een missie noodzakelijk, maar ook de kijkcijfers. Starsky & Hutch blijft natuurlijk een tv-serie en als er niemand naar kijkt heeft het ook geen zin meer om het nog langer uit te gaan zenden. Daarom moet alles er spectaculair uit zien. Rij dus vuilnisbakken en lantaarnpalen om, maar raak geen onschuldige mensen, want dan zappen de kijkers weg! Blijf dus boeien en dat is soms best lastig als je ver van de vluchtauto zit.

Zwevende objecten
Boven het asfalt zweven icoontjes die men kan beschieten. Als je dat doet dan krijg je bijvoorbeeld een boost of een hoop kijkcijfers. Er handig, want zo kort je de tijd wat in voordat je een schurk hebt gevangen. Daarnaast liggen op de wat onbegaanbare plekken ook nog eens geheime wapens. Daarbij moet je denken aan een shot-gun met beperkte kogels. Die brengen extra schade maar zijn helaas snel weer op.

De multiplayer
Goed mikken en goed rijden tegelijk gaat bijna niet. Daarom zit bij Starsky & Hutch een heus auto-aiming systeem. Dat wil zeggen dat Hutch automatisch op het dichtstbijzijnde target mikt. In de multiplayer is dat anders, dan krijgt eentje het heft in handen over het stuur en de ander moet mikken. Ontzettend moeilijk, omdat het nu niet meer met het auto-aiming systeem is. Je moet nu zelf mikken met je analoge stick en dat is verdraaid lastig. Met een laser-gun gaat het allemaal net wat makkelijker, soepeler en is het dus ook leuker om te doen. Maar aangezien dat niet iedereen een laser-gun tot zijn beschikking heeft, zou ik dit spel dus niet aanschaffen puur om de multiplayer.

Conclusie
Qua graphics is Starsky & Hutch best oké. De stad is mooi afgewerkt en heeft allemaal hoekjes en gaatjes waar extra dingen te verdienen zijn zoals filmpjes. Je voorbijgangers zijn zover ik het had kunnen zien ook in orde. Minder tevreden ben ik over de afwerking van de hoofdpersonen. Ze zijn hoekig en de handen zijn net harken. Het geluid maakt een hoop goed, want er zijn veel geluiden te horen en als je botst hoor je ook echt een reëel geluid.

Maar om het een echte topper te noemen mist het net even die variatie. De cartoons die het verhaal vertellen zijn leuk maar de missies zijn erg eentonig. Sommige wijken iets af van de rest, maar voor de variatie in de missies moet je toch naar de tweede missie kijken. Zo’n missie is bijvoorbeeld kartonnen dozen slopen. Om dit te voltooien leidt de echte missie weer omdat het dan niet snel genoeg gaat en dat haalt de nodige frustraties op als je daardoor de missie niet haalt omdat ze erg lang zijn. Voor de prijs die we nu moeten betalen voor Starsky en Hutch, zou ik het spel laten liggen. Als het een keer van een Platinum mag komen, raad ik het wel aan omdat je er wel enkele uurtjes mee zoet bent.