Great for games like Return to Castle Wolfenstein, The Quake Series, The Unreal Series, the Half-life Series, The Duke Nukem Series, The Doom Series, Counter-Strike and Max Payne staat er op de verpakking van de n50. Kan Belkin dat waarmaken?
Alweer een FPS-controller
De afgelopen jaren hebben verschillende fabrikanten geprobeerd om een controller speciaal voor First Person Shooters te maken. Denk maar aan Logitech’s Wingman Warrior, Thrustmaster’s Fragmaster en Microsoft’s SideWinder Dual Strike. Geen van alle is het gelukt om de oude vertrouwde muis-toetsenbordcombinatie te verdringen of om zelfs ook maar aan te slaan, want de Wingman Warrior was gewoon duur, de Fragmaster kon niet ver genoeg bewegen en de Dual Strike had een wat vreemde constructie ter vervanging van de muis, die niet echt lekker werkte. Kortom: Alle pogingen om een echte FPS-controller te maken mislukten. Een paar maanden terug kwam ik echter ergens op Internet ‘the Claw’ tegen. Deze controller zet je hardwarematig tussen je PC en je toestenbord en het functioneert ook als een toetsenbord, maar dan wel prettig gevormd. Nadeel van deze controller is dat hij voor zover ik weet hier in de buurt niet te koop is. Onlangs kwam ik echter de n50 Speedpad tegen, dat ook een soort minitoetsenbord is. En laat de producent ervan nou wel leveranciers in de buurt hebben.
Afgebroken toestenbord
De n50 Speedpad ziet er uit als een afgebroken stuk toestenbord met polssteun, dat op een vierpuntsdruktoets en een gashendeltje geknald is. Er zijn tien gewone toetsen, die met wijs-, middel- en ringvinger het best bestuurd worden en een vierpuntsdruktoets die onder de duim ligt en acht programmeerbare richtingen kent. Tussen de vierpuntsdruktoets en de gewone toetsen ligt de gashendel. In totaal heb je dus 18 toetsen tot je beschikking, maar het apparaat kent ook drie ‘shift-states’, waardoor je maximaal 56 toetsen tot je beschikking zou moeten hebben, aldus Belkin. Door een kleine wijziging in de software van het apparaat zijn dat er onlangs 58 geworden, maar daarover later meer. Het inschakelen van een shift state wordt met door het oplichten van één van de drie verschillend leds aangegeven, waardoor je in één oogopslag kunt zien welke state je gebruikt.
Bij gebruikt ligt het apparaat lekker in de hand en alle toetsen zijn goed te bereiken, op de gashendel na, maar die gebruik ik toch niet in FPS-games. Ook goed te bereiken is de vierpuntsdruktoets, die op het eerste gezicht misschien niet thuis lijkt op het apparaat. Toch went deze toets direct en dat geldt eigenlijk voor het hele apparaat: De conroller voelt direct vertrouwd aan en ik heb nooit het gevoel gehad dat ik met het normale toetsenbord beter af was. Het viel me ook op, dat ik voor ieder spel voor vrijwel iedere toets, ook voor alle toetsen op de vierpuntsdruktoets, wel een functie wist. Deze kwamen vooral tot stand door in gedachten het gewone toetsenbord onder mijn hand te hebben en de overeenkomstige toetsen op het apparaat te gebruiken, op de vierpuntsdruktoets na. Deze toets maakte mijn duim een veel belangrijker dan het toetsenbord doet.
Weer een icoon in de system tray
De installatie van de n50 Speedpad is simpel: Naar gelang je Windows-versie installeer je eerst de software en steek je daarna de USB-plug in een USB-poort of andersom en in de handleiding welke van de twee installatiemethoden je moet gebruiken. Heb je het goed gedaan, dan werkt het apparaat direct goed.
De software bij het apparaat is dezelfde als voor alle andere controllers van Belkin en deze software kan alle controllers tegelijk aan. Voor bezitters van bijvoorbeeld de n45 controller is dat goed nieuws, want zij hoeven dan geen extra software te installeren. Voor wie nog geen Belkin-controller heeft, betekent het weer een extra icoon in de system tray, want die wordt geïnstalleerd bij het product. Er is echter wel een optie om die weer te verbergen en dat is toch zeker een pluspunt voor de software. Wie up-to-date wil zijn, die moet wel de nieuwste versie van de software downloaden van Belkin en dat betekent dat je zo’n 12 MB moet binnenhalen. Het is een enigszins grote download, maar het voordeel ervan is dat de nieuwste versie (2.5) een speciaal soort shifttoets ondersteund. Normaal gesproken moet namelijk voor iedere shift state een aparte toets worden gebruikt, maar sinds versie 2.5 kan ook één enkele toets gebruikt worden om alle shift states in volgorde door te bladeren.
Het programmeren van de n50 is een beetje een omslachtig gedoe. Je kiest in de grafische layout een toets, waarna je uit een popupmenu een functie kiest of ervoor kiest een enkele toets of een macro te programmeren. Volgens mij zou het handiger zijn dat je een toets op de n50 kunt indrukken en ingedrukt houden, de toets(encombinatie) op het toetsenbord in te drukken, de n50-toest weer los te laten en dat de software dat dan opslaat, waarbij je het popupmenu dan ook eventueel nog kunt gebruiken. Dat programmeert wat sneller en snelheid zou leuk zijn, want hoewel er een aantal profielen (voorgeprogrammeerde toetsensets voor een bepaalde game) samen met de software worden geïnstalleerd, wil ik toch mijn eigen profielen maken en voor ELKE nieuwe game WEER een profiel maken moet gewoon lekker snel gaan.
Naast profielen kent de software ook zogenaamde loadouts. Een loadout is een set profielen voor verschillende controllers van Belkin. Je laadt handmatig een loadout voor ieder spel dat je speelt (tenzij je een universele controller setup hebt natuurlijk), maar je kunt ook voor de automatic mode kiezen. Hierbij kijkt de software welke game je gaat spelen en aan de hand daarvan laadt het de loadout die je aan die game gekoppeld hebt. Dat vond ik bijzonder handig, want ik vergat nogal eens een loadout te kiezen, waardoor ik automatisch weer het toetsenbord erbij pakte.
Een nadeel van de software is echter de beperkte handleiding, die ook nog eens in het Engels is. Dat maakt de software niet voor iedereen toegankelijk, al werkt alles gelukkig wel vrij intuïtief. Vreemd genoeg is de software zelf wél vertaald, maar dat is dan ook gelijk het grootste nadeel: Ten eerste is Engels soms veel duidelijker, want wat is nou in hemelsnaam een ‘systeemgekozen toets’? Ik denk dat ik het in het Engels wel zou snappen, maar mijn Windows-versie is Nederlands en de software past zich daarop aan en ik kan nergens een optie vinden om te taal te wijzigen. Ten tweede is er het nadeel dat de software slecht vertaald is. Om de profieleditor vanuit de loadout manager te lanceren is er bijvoorbeeld een knop LanceringEditor. En wat is nou een Schleife Modus? De meeste andere knoppen zijn te direct vertaald uit het Engels, waardoor hun betekenis raadselachtig wordt.
De vuurproef
Om een plaatsje op mijn bureau te mogen behouden moest ik met de n50 Speedpad de volgende games goed kunnen spelen: Quake III:Arena, Delta Force Land Warrior en Soldier of Fortune 2: Double Helix. Dit zijn de games die ik op het moment graag speel en dat moet ik met een game controller ook kunnen: De games spelen die ik op dat moment graag speel. Naast deze games wilde ik met de controller proberen te Internetten, al bleef ik URL’s natuurlijk nog wel intikken met het toetsenbord.
Quake 3 was de eerste game waarmee ik de n50 Speedpad probeerde. Ik stelde de pijltjestoetsen in zoals ze op het apparaat staan en verder kende ik springen en bukken aan de vierpuntsdruktoets toe. Het was even wennen, maar na een minuut wist ik bijna niet beter. Het viel ook op hoe lekker het apparaat ten opzichte van mij lag: de n50 en de muis liggen op ongeveer gelijke afstand van mijn middelpunt, waardoor de armen op ongeveer dezelfde stand staan en dat vond ik prettig aanvoelen. Het spelen van Quake 3 ging niet slechter door het apparaat, maar een verbetering was evenmin te vinden. Gelukkig wekt de reclame op de doos het idee van een (flinke) verbetering ook niet, zoals dat bij andere apparaten wel eens het geval is. De n50 Speedpad was voor deze test in ieder geval geslaagd.
Bij het programmeren voor Land Warrior viel me op dat ik eigenlijk toetsen te weinig had en ik dus op de shift states was aangewezen. Nou ben ik nogal sceptisch over shift states, omdat je volgens mij te veel moet onthouden en dat gaat niet tijdens het gamen, want dan is je concentratie ergens anders voor vereist. De n50 wist me te overtuigen dat ik verkeerd dacht, want in Land Warrior ging het allemaal prima. Hier was ook voor het eerst een voordeel aan de controller te merken, want de toetsen zaten dichter bij elkaar dan op het toestenbord en dat maakte het continu spelen (zonder je handen van de bewegingstoetsen (W,A,S,D) te halen om bijvoorbeeld een magazijn (M) te verwisselen) mogelijk. De n50 Speedpad slaagde dus zeer goed voor deze test.
Toen kwam Soldier of Fortune 2. Hier was eigenlijk het zwaartepunt van de complete test op gelegd, want als ik dankzij de controller ook maar de kleinst merkbare achteruitgang in de multiplayerervaring zou ondervinden (ik win HEEL graag en kan HEEL slecht tegen mijn verlies als ik de reden bij iets anders dan mijzelf kan leggen), dan zou de n50 direct in de kast verdwijnen, of mogelijk zelfs in de prullenbak. Gelukkig was dat niet nodig, want het spelen ging prima met deze controller. Dat ik enkele rondes verloor had gelukkig niets met de n50 te maken. Maar ook hier gold weer net als bij Quake III, dat ik ook niet echt beter werd met het apparaat. Ik kwam overigens wel een klein nadeel tegen bij het spelen van SoF2 met de n50 en dat was dat er eigenlijk net iets te weinig toetsen op het apparaat zitten en dat de linkerondertoets een beetje slecht bereikbaar is met de pink. Twee toetsen, of zelfs een vierpuntsdruktoets, onder de pink zouden deze controller perfect maken.
Het idee om te Internetten met de controller ontstond, doordat de controller als hij nieuw is, nogal wat aantrekkingskracht uitoefent. Ik bedacht met dat ik zaken als vooruit en achteruit wel met de n50 zou kunnen doen, terwijl mijn rechterhand met de muis de hyperlinks aanklikte. Helaas ging dit feest niet door, want hoewel je hele ingewikkelde macro’s kunt toekennen aan toetsen, inclusief timing en herhaling, begreep Internet Explorer de macro’s waarbij alt met een andere toets wordt ingedrukt niet. Of dit probleem bij de controller, de software of bij virtuele toetsenborden, die de software voor het doorsturen van toetsaanslagen gebruikt, in het algemeen ligt, dat weet ik niet, maar voor deze test zakte de n50 helaas.
De complete vuurproef werd door de n50 Speedpad goed doorstaan, maar dan voornamelijk voor games. Maar het is natuurlijk ook een game controller en zo wordt ‘ie ook verkocht.
Nadelen
Zitten er ook nog echt nadelen aan de n50 Speedpad? Helaas wel. Ten eerste kan iedere linkshandige deze controller maar beter gelijk vergeten. Deze controller is namelijk speciaal voor de linkerhand gevormd, zodat je als rechtshandige de muis onder je rechterhand kunt houden.
Ook is het een nogal dure vervanging voor een toetsenbord, aangezien de door Belkin aanbevolen prijs $ 35,99 is en de straatprijs hier in de buurt zo’n € 39,95 is. Een normaal toetsenbord kun je voor minder dan de helft van de prijs krijgen en zoals ik eerder al schreef, voegt deze controller niet echt veel waarde ten opzichte van een toetsenbord toe. Ben je echter net als ik in het bezit van een wat duurder toetsenbord (zoals de MS Natural Keyboard Pro van zo’n € 70,-), dat merkbaar begint de slijten in het WASD-gebied dankzij veelvuldig gamen, dan is het wel een redelijk goede investering.
Een ander nadeel is de verkrijgbaarheid. Ik heb een aantal computerwinkels afgezocht en de meeste hadden de controller niet standaard in het assortiment. Ook via postorder bleek het een moeilijk verkrijgbaar apparaat.
Conclusie
De Nostromo n50 Speedpad is de eerste FPS-controller die goed zijn werk doet en die zeker zijn plaats op mijn bureau blijft houden. Het is een lekker aanvoelende controller, waarmee je ook lekker en gemakkelijk FPS-games kunt spelen, vooral als je extra toetsen nodig hebt, zonder dat je je hand teveel wilt bewegen. Het grote nadeel van deze controller is echter de hoge prijs voor weinig extra ten opzichte van het toetsenbord dat toch al bij ieders PC ligt.
