Final Fantasy X

Na een lange tijd mochten we ons dan eindelijk weer eens tegoed doen aan een Final Fantasy-game. Dit keer dubbel speciaal. Final Fantasy is namelijk bij deel tien aanbeland. Tegelijkertijd is dit de eerste FF op de Playstation2. Reden genoeg om het spel eens grondig te bekijken.

Grondig bedoel ik dan ook erg serieus. Ik wilde dit spel in al zijn mogelijkheden bekijken, en niet zomaar een cijfer geven. De serie staat bekend om zijn vele sub-games en eindeloze mogelijkheden. Ik heb het geweten! Vele tientallen uren aan gameplay moesten uitwijzen of dit spel aan de verwachtingen doet. Welnu, mijn oordeel.

In den beginne
Na een gebruikelijk introfilmpje komt er het startmenu dat direct herkenbaar is. We hebben duidelijk te maken met een nieuwe episode van Final Fantasy. Ik begin het spel in Zanarkand, de stad waarin het hoofdfiguur, Tidus, woont. Zanarkand ligt op een planeet, genaamd Spira. Het is een grote stad met enorme gebouwen en wandelpaden die in de lucht hangen. Tidus is een ster in het Blitzball, de volkssport van Spira. Na het uitdelen van een aantal handtekeningen aan fans begeef je je naar het stadion. Hier zie je het eerste CGI filmpje, die direct laat zien wat een grafische kwaliteit Squaresoft in huis heeft. Het verschil met de in-game beelden is vrij groot, maar niet heel erg storend. De kwaliteit van het filmpje is geweldig. Hoe goed? Zeker zo goed als die van de Final Fantasy film! Verderop in het spel komen er een heleboel filmpjes voorbij die allemaal de moeite waard zijn. Het leuke van de filmpjes is dat je ze op kunt slaan later in het spel. Met ‘later in het spel’ bedoel ik bijna aan het einde. Je komt een theather tegen in de stad Luca, waar je tegen betaling je filmpjes (en muziek!) kunt opslaan. Echter, deze zijn zo prijzig dat je die pas aan het einde van het spel kunt betalen.

Wat zegt u?
Al snel valt op dat de Engels gesproken versie niet zo mooi getimed is als de Japanse versie. Ik weet niet of dit te maken heeft met de overgang van NTSC naar PAL, maar storend is het wel. De stemmen lopen namelijk niet gelijk met de mondbewegingen. Zonde, want aan de Japanse versie was daar erg veel aandacht besteed. Na verloop van tijd merk je het niet al te veel meer, maar dat heeft meer met gewenning te maken. Dit vind ik zeker wel een grove fout, ook al is dit ongeveer de enige fout van dit formaat die ik kon vinden.

Het verhaal
Over het verhaal kan ik simpel zijn: geweldig. Het is weer van de kwaliteit zoals ik het graag zie. Niet iedereen zal het met mij eens zijn, maar ik bestempel Final Fantasy X tot een van de beste RPG’s. Hoe verder je komt in de verhaallijn van FFX, hoe meer je verstrikt raakt. Een aantal grote plotwendingen zullen je gezelschap ernstig beïnvloeden bij hun reis.

‘Sin’ beheerst het gehele leven in Spira en zorgt voor een hoop ellende. Sin is een enorm monster met een paar zeer nare eigenschappen. Zo vernietigd Sin complete steden in een vaag. In het eerste filmpje zie je hoe Sin Zanarkand aanvalt. Tidus wordt samen met een ander figuur, Auron, opgeslokt door een wolk die rondom sin hangt. Tidus beland hierbij 1000 jaar later op een eilandje. Hier ontmoet hij Wakka, ook een blitzballspeler, ook al is hij wat minder goed. Door hem word je voorgesteld aan Yuna, Kimhari en Lulu.
Om Sin te verslaan zijn er summoners nodig die zo voor een periode van rust zorgen. Na verloop van tijd komt Sin weer terug en dan begint de ellende opnieuw. De summoners worden beschermd door een of meer guardians. Yuna is een summoners. Haar vrienden zijn haar guardians. Tidus besluit hun te vergezellen, aangezien hij zo hoopt terug te komen. Hun reis kan beginnen. Om Sin te verslaan moet Yuna alle ‘aeons’ zien te krijgen. Deze aeons zijn een soort goden die je kunnen bijstaan in een gevecht.

Het verhaal van Final Fantasy X moet even op gang komen, maar zodra je in dit spel zit, kom je er niet meer uit! Verslavend durf ik het zeker te noemen. Iedere keer wil je weer weten hoe het verder gaat met je gezelschap. De identificatie met de karakters is bij mij goed overgekomen, maar dat is natuurlijk een persoonlijke kwestie.

De karakters
Tidus – De hoofdrolspeler van het spel. Tidus is een ster in blitzball, totdat hij door Sin in een andere wereld wordt gesmeten.
Yuna – Een summoner, die als doel heeft Sin te verslaan. Dit lijkt makkelijker dan het lijkt. Er blijken een aantal nare consequenties aan het bevechten van Sin te zitten.
Wakka – Guardian van Yuna, een erg grappig figuur met een eigen kijk op de wereld. Wakka merkt later dat de wereld anders in elkaar zit dan hij denkt.
Kimhari – Zegt in het begin niets, maar begint later pas te spreken. Kimhari is vanaf jongs af aan een vriend van Yuna.
Lulu – een erg donker figuur, die lang moeilijk te doorgronden is. Lulu is aardiger dan je denkt en heeft een zachte kant, ook al lijkt dat niet zo.
Auron – De meest charismatische persoon uit het spel. Persoonlijk vond ik Auron erg stoer overkomen. Donkere stem, duister verleden. Hij is de wijze van de groep, aangezien hij al een tijdje meegaat.
Rikku – De jongste van de groep. Je komt haar pas vrij laat tegen, hoewel je haar al eens eerder gezien hebt… Ze is vrij zwak in het begin, maar kan erg handig in de groep worden.

De gevechten
Het battle-systeem van Final Fantasy X is erg overtuigend. Je kunt dit keer echt alle karakters ten volle benutten. Ieder karakter heeft zijn sterke en zwakke kanten. Erg handig is dat je de figuren kunt afwisselen in gevechten. Zo is Yuna fysiek heel zwak, maar ze kan met haar aeons en magic verwoestend toeslaan. Tidus en Auron zijn bijvoorbeeld weer geweldig met het zwaard, maar hebben aan magic vrij weinig.
De aeons komen erg overtuigend over en hebben ieder erg mooie filmpjes. Erg leuk is bijvoorbeeld de aeon Yojimbo. Hij heeft echt een eigen wil, en je moet hem betalen om hem iets te laten doen. Afhankelijk van zijn stemming en ontvangen geld stuurt hij zijn hond eropaf, of smijt hij een paar messen naar zijn tegenstander.

Punten van kritiek
Naast de misser van de nasynchronisatie zijn er kleine punten die zeker beter hadden gemogen. Zo had ik af en toe het idee dat het beeld haperde. Ik weet niet of dit aan de console, of aan het spel lag, maar met andere spellen heb ik dit probleem niet ervaren. Niet vaak voorkomend of storend, maar toch het vermelden waard lijkt me.
Balken verschijnen het gehele spel door boven en onder in beeld. Als je een breedbeeld tv hebt is dit alleen maar een voordeel, maar op een ‘normale’ tv zul je dit voor lief moeten nemen. Het gevolg is dat het beeld iets kleiner is.
Dan is er het verschil in beeldkwaliteit tussen in-game actie en de filmpjes. Vaak zijn de schakelingen netjes verwerkt, maar soms is het ook een enorme verandering. Dat had iets beter gekund wat mij betreft.
Helaas moet je weer erg veel vechten om je doel te bereiken. Het vechten is een belangrijk deel van een RPG, maar soms moet je er een uurtje voor uittrekken om een beetje kracht op te doen voor volgende ‘boss-fights’. Als je direct door het spel loopt krijg je het later zwaar te verduren. Het blijft moeilijk om een goede balans te vinden, maar iets sneller opklimmen in je vechtkunst had van mij wel gemogen.

Dan is er nog een mening over de 3D capaciteiten van Final Fantasy X. Er is heel wat kritiek geweest over dit punt. Er werd beloofd dat het spel geheel in 3D zou zijn. Hier en daar zijn echter ge pre-renderde omgevingen te vinden. Platte achtergronden dus, zoals in bijvoorbeeld Final Fantasy 7. Zelf kon ik me hier niet aan storen. Het spel is grafisch een heel stuk mooier dan zijn voorgangers. Ook gaat het eigenlijk om het verhaal. Zoals zo velen blijf ik Final Fantasy 6 nog steeds het beste verhaal vinden in de reeks. Grafische kwaliteit is hierbij niet zo heel belangrijk. Maar goed, ieder zijn eigen mening natuurlijk.

Linear?
Het is zeker waar. Final Fantasy X heeft geen echte ‘worldmap’ meer. Het spel is wat meer in een lijn gebracht. Het voordeel hiervan is dat je niet zo snel vast komt te zitten in het spel. Een nadeel hiervan is dat je wat minder het idee hebt in een grote vrije wereld te lopen. Later in het spel komt dit helemaal goed, aangezien er dan nog voldoende te ontdekken is. Ik weet niet goed of ik de lineare beter of slechter moet vinden dan het oude systeem. Het is… anders.
Wel is aan te raden om eens te kijken naar een walkthrough. Deze zijn te koop in de winkel, maar ook te vinden op internet. Ik had regelmatig het idee dat een groot aantal geheimen zonder zo’n gids niet goed te vinden waren. Geen must, wel een aanrader.

De Sphere-Grid
Dan is er een compleet nieuw systeem om jezelf sterker te maken. Een soort van gigantisch bordspel zorgt ervoor dat je ongeveer zelf kunt bepalen wat je volgende stap in het sterker worden wordt. Je begint op een bepaald vakje op dit grote bord. Door te vechten krijg je ‘Ability Points’. Als je een bepaald aantal AP hebt, ga je een ‘Spherelevel’ omhoog. Met zo een level kun je een stap zetten op het Spheregrid. Snap je het nog?
Dan heb je nog Ability Spheres die je door het gehele spel heen vindt. Zo’n sphere kan een vakje activeren en je zo sterker maken. Dit sterker worden kan op vele manieren gebeuren. Er zijn namelijk verschillende soorten vakjes. Sommige vakjes zorgen dat je meer slagkracht krijgt. Andere kunnen ervoor zorgen dat je beter bestand bent tegen magie aanvallen. Zo zijn er nog vele anderen, die ervoor zorgen dat je op verschillende gebieden sterker wordt.

Het lijkt misschien erg ingewikkeld, maar het is in feite erg simpel. In het spel wijst het zichzelf vrij snel. Beetje oefenen, klaar!

Geweldige muziek
De soundtrack van deze Final Fantasy is onveranderd sterk. Je kunt de muziek blijven horen en meer en meer weten te waarderen. Er is weer veel werk in gestoken. Het ‘battle’muziekje is nog steeds hetzelfde als altijd, maar dan weer iets aangepast.
Geluid is van grote invloed in dit spel. Emoties worden bijvoorbeeld goed aangegeven met de verschillende soundtracks. Voor het eerst is er een heus rocknummer te bewonderen in dit spel, en wel gelijk aan het begin. Het eerste filmpje wordt ondersteund door een rocknummer dat erg aan Rammstein doet denken. Niet verkeerd. Als je het filmpje ziet, of al gezien hebt, weet je wat ik bedoel.

Het zou bijna de moeite waard zijn om de originele soundtrack te kopen. Er is alleen een probleem. Voor de soundtrack, die uit vier cd’s bestaat betaal je tussen de 60 en 80 euro! Helaas. Mocht je toch een fan zijn, kijk dan even rond op internet voor een goede aanbieding.

Dus…
Squaresoft heeft weer een geweldige game neer weten te zetten. Het verhaal weet weer goed te overtuigen en heeft een hoog verslavingsgehalte. Zonder de vele gameplay was mij niet duidelijk geworden hoe uitgebreid dit spel was. Een grote variatie aan subgames weten je dagenlang te boeien, zelfs als je het spel al uitgespeeld hebt. Final Fantasy X wist mij tot het einde toe in zijn greep te houden. Ben je nieuw in het RPG genre, of heb je er al weer een aantal verhaaltjes op zitten, Final Fantasy X is een must have!