Dit is waarschijnlijk een van de meest verwachte vechtspellen in deze tijd. Het spel belooft vernieuwender en beter te zijn dan alle concurrenten. Ik denk dat ze die belofte heel aardig hebben ingewilligd.
Ik heb het geluk dat ik Virtua Fighter 4 goed kan vergelijken met andere vechtspellen die op dit moment op de markt zijn. Dé concurrent van dit spel is natuurlijk Dead Or Alive 3 op de Xbox. Waarin is Virtua Fighter 4 dan beter of minder? Dat bleek al na korte tijd.
Grafische kwaliteit
De grafische kwaliteit van dit spel is er hoog. Omgevingen zien er erg overtuigend uit en hebben een grote interactiviteit. Alles kan stuk, alles beweegt. Zo is er een ‘cage’ waaromheen een heleboel mensen staat te juichen. Geen platte figuren, maar echte mensen, zo lijkt het. Ook is er een arena waarin je tot aan je knieën in het water staat. Het water golft erg realistisch en spettert lekker om je oren.
De karakters zelf zijn op zich erg realistisch, maar ik had ze wel iets exotischer willen zien. De figuren zijn geloofwaardiger dan die uit de Dead Or Alive serie, maar dat is in dit geval eigenlijk jammer. Ik zie liever leuke bimbo’s met strakke pakjes ongeloofwaardige trappen uitdelen… toch? Verder vind ik het jammer dat er in iedere fighter dezelfde figuren zitten. Een coole neger, een oude opa, een jong aziatisch meisje en een ‘hot shot’. Zo zijn er een heel aantal figuren die altijd weer terug komen in een bepaalde vorm. Jammer.
Focus Daniel-san!
Er is een mogelijkheid om je eigen karakter te trainen. Heel mooi aan dit systeem is dat je karakter de technieken van jou leert. Je bent dus een eigen AI aan het maken! Als je een trap nooit hebt voorgedaan, zal je ‘leerling’ deze ook nooit nadoen. Later kun je het dan tegen de ultieme tegenstander opnemen: jezelf! Er kan geen beter gevecht zijn. Je ook echt evengoed ongeveer. De uitdaging is dan ook groot.
De two-player mode is erg leuk. Er zitten, zoals gezegd, handige spelers bij voor de buttonbashers, maar die kunnen flink weerstand verwachten van de getrainde speler.
Het aantal modes in Virtua Fighter 4 is erg uitgebreid. Je kunt heel simpel voor ‘arcade’ kiezen en er op los rammen. Leuker is dan ook om je eigen karakter te kiezen dat goed bij je past. Dit karakter begint met een lage rang, namelijk de 10e kyu. Je werkt je op naar de 1e kyu en gaat dan verder met de 1e dan (zwarte band). Door middel van ‘rank matches’ werk je je omhoog. Hoe hoger je rang, hoe moeilijker de tegenstand die je krijgt. Als je vaak verliest, zul je ook weer in rang dalen.
Goede A.I.
Je tegenstanders zijn in Virtua Fighter 4 absoluut niet dom. Buttonsmashen is bij dit spel echt uit den boze. Er zijn ook karakters die het wel toelaten, maar een beetje training brengt echt wat op. Je merkt al heel gauw dat je beter gaat worden. De oe’s en aa’s komen regelmatig uit je mond, als je weer een nieuwe move ontdenkt. De trainingmode leent zich prima voor het verbeteren van je karakter en is ook aan te raden om te spelen, wil je hoger komen. Het spel is verder bloedje snel. Geen langzame moves, maar snelle bewegingen. Als je neer wordt je geslagen kun je met de goede knop direct weer rechtop springen. Waw! Ook kun je nog schade toebrengen aan iemand die al op de grond ligt. Je moet dus wel snel zijn.
De verschillen tussen de karakters zijn erg klein gehouden, iets dat in vechtgames altijd moeilijk blijft. De balans is erg goed. Ik heb er niet veel over op te merken. Het viel me alleen op dat de vrouwen er beter zijn dan de mannen… vreemd. Zouden er feministische ontwikkelaars achter Virtua Fighter 4 zitten?
Dus…
Al met al is Virtua Fighter 4 een geweldige titel geworden. Veel moves, mooie arena’s. Van mij hadden de karakters wel wat origineler gemogen, maar erg storend is het niet. De kleine negatieve puntjes wegen absoluut niet op tegen de grote plussen van dit spel. Dit is dé vechtgame op dit moment. Waarschijnlijk zien we Virtua Fighter 4 niet buiten de Playstation2, wat eigenlijk heel jammer is. Kortom: halen dat spel!
