Iedereen vraagt zich vast wel eens af waarom hij nou toch nooit genoeg kan krijgen van gamen. Tenminste, ik denk dat wel eens… ben ik verslaafd of niet? Soms gooi ik mijn pc of laptop even leeg, en denk bij mezelf… zo, ik ben niet meer verslaafd.
Na een dag of twee zie ik weer dat cd’tje van Grand Theft Auto 2 liggen, of die van Unreal Tournament en ze worden zonder pardon weer op mijn pc geïnstalleerd. Ik kan dus toegeven dat ik verslaafd ben aan games, maar hoe komt het toch waarom wij gamefreaks (tenminste, ik neem aan dat die zich hier bevinden op Gamersnet.nl) nooit onze handen van een spel kunnen houden? Ik heb daar een theorie over die ik graag met jullie deel.
Wij gamers weten dat het werkelijke leven maar hard, moeilijk en vooral heel saai is: er is niks geoorloofd in de werkelijkheid. Nooit kun je eens lekker uit je dak gaan zonder daarvoor de gevolgen onder ogen te zien. Als je in je auto lekker tot over de 150 trekt krijg je een fikse boete aan je broek en verlies je je rijbewijs. Als je eens een keer zin hebt om dat irritante kleine buurjongetje in de straat een klap te geven omdat hij altijd maar op je deurbel zit je duwen mag dit ook niet omdat hier zogenaamde sociale wetten bij gelden. Het kan dus wel eens zo zijn dat je gek wordt van al deze dingen waarbij je je in moet houden.
En daarom heeft onze goede God ook de games ontwikkeld. Hiermee kunnen we eindelijk eens dingen uiten die we voorheen nooit hebben kunnen doen. In spellen als Need For Speed of Colin McRae Rally kun je eindelijk een keer ongegeneerd rondkarren, en in spellen als Carmageddon kun je zelfs al je frustraties kwijt. Daarnaast zijn er natuurlijk nog knalspellen als Unreal Tournament en Quake 3. De nieuwe generatie: Soldier of Fortune 2, maar ook Grand Theft Auto 3, waar je zonder problemen elke voetganger onderuit kan halen, zijn leuke spellen waar je je in kan storten. Games geven ons mogelijkheden die voorheen nooit mogelijk waren. Het geeft ons een macht waar ons vorige generaties niet eens van durfden te dromen.
Daarom zeg ik jullie ook dat verslaafd zijn aan games het mooiste is dat bestaat. Andere mensen zitten altijd maar in hun saaie werkelijkheid te zitten, zonder ooit een fluit te beleven. Er wordt gezegd dat veel gamen wel eens slecht voor je sociale leven kan zijn… heb ik persoonlijk nooit iets van gemerkt om eerlijk te zijn. Er komen bij mij regelmatig mensen over de vloer om hier lekker een potje te fraggen met Counterstrike of Unreal Tournament.
Sinds kort heeft een goede vriend ook zo’n X-box gekocht, en dat is ook vrij aangenaam moet ik zeggen! En daarna gaan we net als ieder ander lekker een biertje drinken in de dichtstbijzijnde kroeg. Hiernaast ga ik net zovaak uit met mijn vrienden (in de oh zo gezellige studentenstad Groningen) als ieder ander mens.
Ik moedig jullie dus aan om te gaan gamen, niet alleen omdat dit schadeloos vermaak is maar ook omdat het de perfecte manier is om eens iets anders in je leven mee te maken. School en werk is al erg genoeg, is het dan verboden om nog plezier te hebben in deze 21e eeuw? Ik dacht het dus niet… ik zeg jullie dus allen:
Gaat heen, vermenigvuldigd u… en game tot u erbij neervalt!