Die Hard: Nakatomi Plaza

Je bent politieagent John McClane en je gaat tijdens de kerst je vrouw bezoeken. In plaats van haar tref je een zooi terroristen aan. Zeg wacht eens ?!? Komt dit niet erg bekend voor?

Herhaling
Die Hard Nakatomi Plaza is de interactieve (shooter)versie van de al in 1988 verschenen film Die Hard. Je speelt de film dan ook behoorlijk letterlijk na en daardoor weet je eigenlijk meestal al wat er gaat gebeuren. Ook de cutscenes komen direct uit de film, maar worden wel real-time gerendered, waardoor je niet steeds stukjes film en spel ziet en steeds lekker in het spel blijft.

Omdat Nakatomi Plaza wel een spel blijft zijn er natuurlijk ook een paar dingen gewijzigd ten opzichte van de film. Allereerst zijn er natuurlijk veel meer terroristen (eigenlijk dieven, als je de film kent) want, anders heb je vrijwel niets om op te schieten. Ook zijn de omgevingen iets anders ingedeeld dan die je in de film ziet, al zijn de belangrijkste lokaties wel precies nagebouwd en klopt de aankleding van de omgevingen precies met de film.

Het spel is verdeeld in levels, waarbij ieder level een verdieping in het Nakatomi Plaza is. Ieder level kent weer een paar doelen, die weer helemaal op de film slaan of er zelfs letterlijk uitkomen. Die ‘letterlijke’ doelen zijn dan wel weer wat uitgerekt. Stel dat er in de film vijf bommen onschadelijk gemaakt moeten worden, dan zijn het er in het spel minstens vijftien. Dat uitgerekt zijn van doelen betekent gelukkig niet, dat het spel er vervelend of langdradig van wordt, daar zorgen de levelbouw en de (zo af en toe spawnende!) vijanden voor.
It’s a game
De personages in het spel komen ook direct uit de film en zijn behoorlijk goed nagemaakt. Je zult ze direct herkennen. Hoofdrolspeler McClane is helemaal een voorbeeld van hoe je iemand moet namaken, want in het spel zit zijn horloge ook aan de onderkant van zijn pols, om maar eens een detail te noemen. Ook is de linkshandigheid van McClane (die weer van acteur Bruce Willis komt) meegenomen. Daardoor worden wapens en andere zaken die je draagt links gehouden. Dat vond ik behoorlijk vervelend, omdat dat tegen mijn (rechtshandige) gevoel ingaat en daardoor was vooral het schieten in het begin behoorlijk vervelend. Ik kijk vaak met de loop mee en gebruik daardoor de crosshair minder. Dat moest ik snel afleren voor dit spel.

Iets dat ook even wennen kan zijn, is het gebruik van de twee inventories. Allereerst is er die met het primaire wapen, in dit geval de MP-5. De tweede inventory bevat John’s pistool en andere zaken, zoals de kniptang, waarmee je de al genoemde bommen onschadelijk moet maken. Je zult dus steeds moeten overwegen wat je snel tot je beschikking wilt hebben. Dat je de radio en de aansteker altijd via bepaalde sneltoetsen kunt bereiken maakt het gebruik van die dingen wel makkelijk, al zullen de filmkenners weten dat de radio vrijwel nooit gebruikt wordt.

Grafisch gezien zal vooral het detail van de wapens en de gezichten van de bekende karakters opvallen. Voor de rest zijn de grafische kwaliteiten van het spel ook niet slecht, maar ook niet echt bijzonder; we hebben het allemaal al vaker gezien. De ruimtes zien er wel behoorlijk authentiek uit en dat komt de sfeer ten goede. Ze zijn ook behoorlijk leeg en dat komt vooral doordat er weinig mensen rondlopen, iets dat natuurlijk gewoon in het verhaal zit. In de film valt het minder op, omdat de camera op de hoofdpersoon is gefixeerd en je nu vanuit hem kijk.

Het geluid is best goed te noemen, voor zover het om omgevingsgeluid en sound effects van bijvoorbeeld wapens gaat. Want het grootste gemis in het geluid en ook in het spel zit hem niet in die zaken, maar in de stem van één van de karakters in het spel en laat dat nou nèt de hoofdrolspeler zijn. Inderdaad: Bruce Willis heeft de stem van John voor Nakatomi Plaza niet ingesproken. De stem van Bruce Willis is tevens onvervangbaar en daardoor is de sfeer in het spel veel minder dan het had kunnen zijn. En zover ik weet zijn ook de stemmen van de andere belangrijke personages ook niet door de rechtmatige acteurs ingesproken en dat maakt het allemaal ook weer heel wat minder leuk.

Conclusie
Die Hard Nakatomi Plaza kent twee grote gebreken: Een origineel verhaal en de juiste stem van de hoofdpersoon. Voor de rest is het slechts een redelijke tot goeie First Person Shooter met een aardige grafisch vermogen. Als je een die hard-Die Hard-fan bent, dan moet je dit spel zeker spelen. Andere mensen raad ik aan om de demo te spelen, om te bepalen of het nou echt zo leuk is om deze film op deze manier na te spelen.