Project Eden

Eindelijk. Na vijf jaar heeft Core Design Ltd. afgelopen kerst eens geen Tomb Raider titel uitgebracht. Er was afgelopen jaar al een Tomb Raider film en er kwam een Tomb Raider op de Gameboy uit, dus een PC-titel kon wel uitblijven. Maar de ontwikkelaars van Core konden gewoon niet stilzitten. Want toch is er een andere game van hun hand verschenen en het is niet Fighting Force 3, maar Project Eden, een vier-persoons-action-adventure.

Dan nog liever de lucht in!
Project Eden speelt zich in de toekomst af (voor het geval iemand dit over 300 jaar leest: Het is nu 2002). In plaats van een gigantische meteoor of een invasie van buitenaardse wezens hebben we er zelf een zooitje van gemaakt door massaal naar overbevolking toe te werken. Omdat de aarde nou eenmaal niet uit zichzelf groter wordt en ruimtekolonisme ook niet echt een uitweg is, wordt de enige onbenutte ruimte maar gebruikt: De lucht. De steden zijn daarom kilometers hoog en de meest welvarende mensen zijn nu ook echt in de wolken. Maar hoe dieper je komt, hoe meer rotzooi je vindt. De allerlaagste verdiepingen, waar wij nu dus wonen, zien nooit daglicht en de mensen die daar leven, moeten voor hun avondeten en dagelijks leven oprapen, wat de mensen boven per ongeluk laten vallen. En het leven is er al moeilijk, omdat er ook bendes en zelfs kannibalen wonen. Zo af en toe moeten de onderste verdiepingen weer verstevigd worden en dan stuurt men wat bouwvakkers naar beneden. Om die te beschermen tegen de bendes en de kannibalen, is er een speciaal bureau gevestigd: de Urban Protection Agency. In teams beschermen zij de bouwvakkers en andere arbeiders en soms moeten ze op onderzoek uit. Het team van Carter nu ook. Wegens een storing in de ‘Real Meat’-fabriek zijn er een paar reparatielui naar de betreffende fabriek gebracht. Van hun is niets meer vernomen. De UPA stuurt Carter en zijn team, dat verder bestaat uit Minoko, Andre en Amber, naar beneden, om de reparatielui op te sporen. Na enkele levels weet je dat een bende, de Death Heads, meer weet van de verdwijning en dus wordt je achter hun aangestuurd. Vanaf daar wordt het plot alleen nog maar vreemder, want ineens wordt je achterna gezeten door gemuteerde honden en gemuteerde mensen en uiteindelijk blijkt dat het team het slachtoffer is geworden van een plot dat enigszins op dat van een X-files aflevering lijkt. Maar als je meer over het verhaal wilt weten, dan moet je het spel maar zelf gaan spelen.

Met z’n allen
In Project Eden speel je het team van Carter. Je hebt in totaal vier personen tot je beschikking, ieder met een bijzondere eigenschap. Carter is de leider van het viertal en is als enige bevoegd, bepaalde deuren te openen. Minoko is de hacker en alleen zij kan computerpanelen bedienen. Andre is de reparateur van het stel en kan met zijn omnitool allerlei kapotte apparaten fixen. Amber overkwam op 19-jarige leeftijd een gruwelijk ongeluk, waarna ze de keuze kreeg te revalideren of tot robot omgebouwd te worden. Ze koos het laatste en is daarom in staat om ruimtes te betreden, die door gas of stroom voor de andere leden ontoegankelijk zijn. Ook is er nog Control, de persoon die het team via e-mail en andere communicatie van informatie en missiedoelen voorziet.

Project Eden is een action/adventure, al ligt de nadruk vooral verderop in het spel op actie. Daarom zijn alle leden uitgerust met een pulse gun, dat op een soort laserpistool lijkt. Amber kan ook raketten afschieten. Verderop in het spel krijg je nog allerlei andere wapens, zoals de time shock, waarmee je vijanden kunt vertragen en de extractor, waarmee je energie uit vijanden zuigt (en waarmee je ze overigens ook doodt) en waarmee je overtollige energie in batterijen om kunt zetten. Energie is heel belangrijk, want alle wapens lopen hierop en ook Andre’s multitool verbruikt energie. Gelukkig zijn her en der door de stad op alle verdiepingen wel oplaadpunten en regenerators voor de UPA geplaatst. Regenerators zijn een soort van savepunten. De straal van zo’n regenerator geneest een UPA-lid en als je gedood wordt, dan wordt je naar de laatst bezochte regenerator getransporteerd, vanwaar je weer verder kunt gaan. Je kunt overigens ook wel gewoon saven.

Het adventuregedeelte van Project Eden bestaat voornamelijk uit het sturen van de juiste persoon naar de juiste plaats. Stel je ziet een deur met daarachter een gaswolk. Als je dichterbij komt, dan zie je dat de deur gesloten is. Gelukkig is er een computerpaneel in de buurt, maar dat is beschadigd. Wat doe je dan? Simpel, je stuurt Andre naar het paneel en laat hem dat repareren. Je ziet daarvoor een balk op het scherm dat van links naar rechts geel-blauw-rood is. Zodra je de actietoets indrukt, gaat er een pijltje van links naar rechts bewegen dat steeds sneller gaat. Zodra je actietoets loslaat, gebeurt er één van de volgende dingen: Als het gebied waar het pijltje staat geel is, dan gebeurt er niets. Als dat gebied rood is, dan raakt het apparaat verder beschadigd. Als het gebied blauw is, dan wordt het apparaat verder gerepareerd. Bij de meeste reparaties moet je zo’n vijf keer dit spelletje doen, waarbij het blauwe gebied steeds kleiner wordt. Maar even terug naar de puzzel, want het paneel is nu gerepareerd. Je kiest nu Minoko, omdat alleen zij het paneel kan bedienen. Ze bekijkt het paneel en komt een optie tegen, die zij moet hacken. Hacken is een ander spelletje. Hiervoor zie je enkele cirkels, waarin een pijltje draait. Elke cirkel heeft ook een hokje. Je moet ervoor zorgen dat het pijltje in het hokje is, voordat je klikt, anders mislukt de hack. Hacken is ook nog aan een tijdslimiet gebonden en de pijltjes hebben vaak verschillende snelheden, waardoor je dus goed moet kiezen welke cirkel je het eerst aanpakt. Nu je de optie gehackt hebt, kun je eindelijk de deur openen. Maar met Minoko door de deur rennen heeft geen zin, want zij stikt in het gas. Dus selecteer je Amber, die wel in zo’n omgeving kan overleven. Je loopt de ruimte binnen en vindt een afsluiter, waarmee je het gas afsluit. Nu kan het hele team verder.

Een aantal andere puzzels vereisen het gebruik van Rover en de flycam. Rover is een soort minitank met een korte-afstands pulskanon. Daarmee kan Rover bepaalde schakelaars omzetten en sommige sloten kapotschieten. De flycam kan ook sommige schakelaars omzetten, maar heeft een beperkte vliegtijd, waardoor flycampuzzels vaak hectisch worden. Het is altijd een goed idee om rond te kijken naar ventilatieschachten en dergelijke, als je vast komt te zitten. Want vaak moet je je dan met de Rover of de flycam zien te redden. Het kwam bij mij ook wel eens voor, dat een deur openging, zonder dat ik wist welke deur dat nou was en ik dus vrolijk een kwartier op zoek was naar de volgende doorgang. Duidelijkere cutscenes zouden dit kunnen verbeteren.

Technisch gezien
De besturing van Project Eden is simpel. Je loopt rond met de pijltjestoetsen en je kijkt rond met de muis, door middel van een cursor. Als je met die cursor over bepaalde manipuleerbare objecten heengaat, dan zie je dat gelijk. Dat scheelt een hoop zoek- en probeerwerk. De linkermuistoets is voor acties en de rechtermuistoets roept een menu op, waarin je wapens kunt kiezen, teamleden kunt kiezen en missiedoelen en andere info kunt bekijken. Met F3 wissel je tussen eerste en derde persoon, wat afhankelijk van de situatie, actie of adventure, erg handig is.

Omdat je niet alle personen één voor één naar een doel wilt leiden, kun je via het menu of een druk op de Entertoets ervoor zorgen, dat andere leden in de buurt je gaan volgen. Loop echter niet te snel, want soms raken ze je kwijt. En laat ze ook niet in een ruimte met vijanden staan, want de teamleden die je op een bepaald moment niet bestuurt, schieten uit zichzelf en ze schieten nog vaak mis ook, waardoor hun energievoorraad snel daalt en je ineens door al je batterijen heen bent. Een andere vervelende eigenschap is, dat teamleden niet voor je aan de kant gaan als je er langs wilt en je soms daarom iedereen één voor één door een deur moet leiden. Een andere nare eigenschap kwam ik bij het overhalen van schakelaars wel eens tegen. Want hoewel ik vanuit rustpositie een schakelaar kon overhalen (volgens de daarvoor bestemde verandering van de cursor), bleek dat na een eerste beweging van de hand naar de schakelaar dat ineens niet meer te kunnen, waardoor ik een stap opzij moest doen en het nogmaals kon proberen. Gelukkig kwam het niet vaak voor, maar ik vind het een domme fout in de engine van het spel.

Grafisch is Project Eden best aardig, al vind ik het nog steeds niet denderend, zoals ik dat in de preview ook al niet vond. Het pantser van Amber glimt nu wat duidelijker en er zijn mooie mist- en rookeffecten aanwezig, maar de kleuren doen vaak wat cartoonachtig aan en de omgevingen blijven Tomb Raider-blokkerig. Ook vertraagt het spel nog steeds als er meer dan vier vijanden in dezelfde ruimte met jouw team zijn en dat vind ik gewoon niet acceptabel voor een 1,4 GHz PC met 512 MB RAM en een GeForce 2 GTS met 64 MB. Het geluid is wel mooi aanwezig, al wordt het geluid van de wapens die je vasthoudt soms verkeerd geplaatst, waardoor ze dof klinken, alsof ze achter een muurtje afgeschoten worden. Er is geen echte muziek, deze is vervangen door een soort van sfeervol achtergrondgeluid, zoals dat ook al in Tomb Raider het geval was.

Wie het verhaal heeft uitgespeeld of wie zijn of haar sociaal leven een oppepper wil geven, die kan Project Eden ook multiplayer spelen. Daartoe heb je twee opties: Deathmatch en co-op. Deathmatch lijkt me weinig interessant en lijkt alleen te zijn toegevoegd voor een wat groter multiplayergedeelte. Met co-op kun je missies samen spelen en het spel dan sneller eindigen (twee zijn sneller dan één).

Conclusie
Project Eden is een leuk spel dat een behoorlijk goede mix tussen actie en adventure inhoudt. De puzzels zijn niet moeilijk en er is veel te onderzoeken en ondertussen kun je lekker schieten op alles dat vijandig is (het schieten op bevriende personen is overigens niet eens mogelijk). Het houdt je zeker een goed aantal uren bezig en is daardoor echt waar voor het geld dat je ervoor neerlegt. Ook PS2 bezitters raad ik dit spel aan, want daarvoor is er ook een versie.