Half-Life: Blue Shift

Ik ben Barney Calhoun en ben werkzaam als veiligheidsbeambte bij het Black Mesa Onderzoek Centrum. Ik woon net buiten het complex , waardoor ik iedere dag genoodzaakt ben om een verschrikkelijk lange rit te maken in een ondergrondse tram. Elke dag krijg ik te maken met gestoorde wetenschappers die behoorlijk slim zouden moet zijn, maar enkel goed zijn in het defect maken van kostbare apparatuur. Ik voel me verveeld en smacht naar wat spanning en actie!

Meer van hetzelfde
Half-life Blue Shift is weer meer van hetzelfde. Het enige verschil, afgezien van nieuwe gebieden, zit hem in de hoofdpersoon, want deze keer speel je Barney Calhoun, één van de bewakers binnen het Black Mesa Research Center. De verpakking van het spel belooft toch veel goeds: ‘Experiment with a new arsenal of weapons and interact with new characters and aliens’. Als je het spel echter hebt uitgespeeld, iets wat heel snel gebeurd, dan kom je echter bedrogen uit. Want hoewel Gearbox ook voor dit deel weer verantwoordelijk is, zijn de extra wapens en aliens uit Opposing Force niet eens aanwezig, laat staan andere wapens en aliens. De enige extra’s bij het spel zijn het multiplayergedeelte voor Opposing Force en het ‘Half-life high definition pack’. Dit pack zorgt ervoor dat enkele models van extra polygonen wordt voorzien en een iets andere vorm krijgen. De wapens zijn bijvoorbeeld intern hetzelfde qua vuursnelheid en hoeveelheid munitie, maar zien er anders uit. De gezichten van de personen in het spel zijn nu ook een stuk meer gedetailleerd. Het high definition pack verbetert ieder deel van Half-life. Enigszins vreemd is wel dat je handmatig dit pack moet installeren voor Blue Shift, maar aangezien het gebruik ervan extra processorkracht vergt, is het daarom misschien niet al standaard geïnstalleerd.

De grootste domper van Blue Shift is echter de speeltijd. Als je het niet presteert om het spel op het normale niveau binnen tien uur uit te spelen, dan speel je of nooit First Person Shooter games, of je moet eens heel hard gaan nadenken of dit wel je genre is. Het enige echt moeilijke gedeelte van het spel is te vinden in ‘the Canal’, waar je misschien wel een uur aan het zoeken bent naar een ladder die bijna niet te zien is. Tip hiervoor: In de ruimte waar het water schuin naar beneden gaat moet je eerst rechts door een deur. Je kunt hier echter ook links naar een soort dode hoek van de ‘catwalk’. Aan de pilaar daar hangt een ladder.

Conclusie
Half-life: Blue Shift is bijna niets waard. Het is te makkelijk, te kort en het bevat totaal niets nieuws. Als je Opposing Force al weinig vond, dan zou ik helemaal uit de buurt van dit spel blijven. Je kunt dan beter je geld bewaren voor Half-life 2, wanneer die ook mag verschijnen. Als je onbekend bent met Half-life, dan zou ik nog niet voor dit deel kiezen, maar op zoek gaan naar Half-life zelf. Dat is tenminste wel een fatsoenlijk spel.