Starlancer

De softwaregigant Microsoft begint op steeds meer manieren de computermarkt te bespelen. Waar het zich vroeger alleen bezig hield met de zakelijke markt, is het nu ook bezig met games. Het begon met een aantal spellen die niet zo goed uit de verf kwamen, maar toen was er opeens Age of Empires. Dit spel is wereldwijd zeer goed ontvangen door de gamers. Weer kwamen ze met een aantal mindere spellen totdat Age of Empires 2 in beeld kwam. Dit wordt ook een topper voor Microsoft. Nu pakken ze het enigszins anders aan. Ze kopen nu kwaliteitssoftwarehuizen op (bijvoorbeeld Bungie) of gaan er mee samenwerken. Zo is ook Starlancer ontstaan, want dit spel is ontwikkeld door Digital Anvil, Warthog en Microsoft. De eerste is opgericht door Chris Roberts, de grote man achter de Wing Commander-reeks. Warthog is nog niet erg bekend, maar dat gaat wel goed komen na deze titel.

Het slopende conflict
Het spel speelt zich af in de nabije toekomst. De wereld wordt beheerst door twee groepen, de Alliance en de Coalition. De eerste bestaat uit de kapitalisten zoals VS, Europa en Japan. De Coalition is vooral vertegenwoordigd door Rusland en andere communistische landen. Het is de Alliance die zo’n beetje de touwtjes in handen heeft. Zij hebben allerlei planeten gekoloniseerd en waren bezig de grenzen van ons zonnestelsel te verlaten. Door deze expansiedrift en ongekende welvaart is de eigen verdediging verwaarloosd. Hiervan maakt de Coalition gebruik door snel en hard toe te slaan. Voor de Alliance het door heeft, zijn de helft van hun troepen al weggevaagd. Het begin van een slopend conflict.

Speelgoed
De speler begint als een vrijwilliger bij de 45th Volunteers aan de kant van de Alliance. Dit squadron is gestationeerd op de ANS Relaint, een transportschip dat is omgebouwd tot oorlogsbodem. Hier wordt je geplaatst onder het commando van Maria Enriquez, een mooi, maar strenge squadronleader. Het enige binnen het schip dat je zult zien zijn je eigen kamer en de briefingroom. Deze zijn dan ook erg mooi weergegeven. Je kunt er rondlopen in echt Myst-stijl. Wanneer je stilstaat is alles prachtig in 3D gerendeerd en als je beweegt van het ene punt naar het andere punt krijg je een filmpje voorgeschoteld. Je eigen kamer bevat een aantal leuke speeltjes zoals de simulator. Hier leer je hoe de besturing van de schepen werkt en je kunt er ook gewoon potje oefenen. Vervolgens bevat het een koffer waarin alle mediales moeten komen te liggen. Tenminste als je goed je best doet. Ook is er een TV waar je na elke missie het nieuws kunt kijken en zo weet wat er allemaal om je heen gebeurt. Verder is er nog een Cd-speler waar je alle liedjes uit het spel kunt opzetten. Niet dat je er iets aan hebt, maar het is wel leuk. Tenslotte is er de ITAC, het belangrijkste stuk speelgoed. Hier kun je allerlei informatie opzoeken over je eigen mensen, squadrons en vliegtuigen, maar ook over die van de vijand. Ook kun je er een billboard vinden, waarop te zien is wie de meeste kills achter zijn naam heeft. Het belangrijkste van de ITAC is misschien wel de debriefing, want hier krijg je te zien wat er allemaal goed ging of beter moest.

Fly with me
Als je een beetje rond gekeken hebt op je kamer en genoeg geoefend hebt in de simulator dan wordt het tijd voor het echte werk. Hier voor moet je naar de briefingroom, wat weer gebeurt door middel van een prachtig filmpje. Eenmaal aangekomen zal Enriquez je uitleggen wat de bedoeling in de volgende missie is. Ook dit wordt verteld aan de hand van een filmpje. Deze briefings zijn allemaal erg duidelijk, alleen een beetje aan de beknopte kant. Misschien is dit wel een pluspunt, want de meeste mensen houden niet van stil zitten en wachten. Na de uitleg is het tijd om een schip te kiezen en deze uit te rusten. In het begin kun je kiezen uit een klein aantal schepen, maar daar komt al snel verandering in. Hoe hoger je rang, hoe meer schepen je tot je beschikking hebt. Elk schip heeft een aantal variabelen die variëren van snelheid en bepantsering tot soort lasers en wendbaarheid. Hierbij moet je ook opletten dat elk soort laser weer anders is. De ene laser is uiterst krachtig, maar je kunt dan ook maar tweemaal per seconde schieten. De andere laser is oneindig bruikbaar, maar vergelijkbaar met een speldenprik. Je lasers aanpassen op de missie is het devies. Dit geldt ook voor de raketten die je meeneemt. Die verschillen ook heel veel onderling. Elk soort raket heeft zijn eigen toepassing en die is voor dat doel ook het effectiefst. Tenslotte kunnen schepen ook nog een speciale vaardigheid hebben. De drie mooiste zijn tijdelijk bijna ondoordringbare schilden, tijdelijk onzichtbaar en blind vuren. Dat laatste houd in dat in de buurt van het vijandelijke schip vuren al genoeg is om het te raken. De computer corrigeert de baan van de projectielen of energiestralen.

It’s time for War
Dan mag je je kunsten gaan vertonen in het luchtledige. Allereerst word je uit het moederschip geschoten, waarna je moet wachten op instructies van de squadron leader. Meestal houdt dit in dat je naar een bepaald punt moet ‘jumpen’, waar de actie zal plaatsvinden. Vaak zal blijken dat de missie nog een staartje krijgt of zelfs helemaal anders is dan op de briefing. Dit is geen probleem, want je wordt altijd goed op de hoogte gehouden door je medestrijders. Vaak beginnen de missie met een stukje verhaal. Je ziet dan gewoon in-game een aantal schepen in gevecht en je hoort de andere piloten er iets bij vertellen. De missie zijn erg verschillend, maar uiteindelijk komt het toch weer op neer dat je de vijanden uit het luchtledige moet schieten. De missies gaan dan ook van het escorteren van transportschepen tot het opblazen van vijandelijke installaties. Natuurlijk ook alles wat ertussen inzit zoals het verdedigen van ruimtestations en het zoeken van een black box. Met de variatie in de missies zit het wel snor in dit spel. Als een missie afgelopen is dat moet je eerst toestemmen vragen om te landen op de ANS Relaint. In het schip zie je dan de piloten naar een scherm rennen en afhankelijk van het succes van de missie zullen ze juichen of hun hoofd laten zakken. Het is ook mogelijk om een missie niet perfect te doen, maar toch goed genoeg. De piloten zullen dan tevreden weglopen.
Het scherm dat je voor je neus krijgt tijdens het vliegen van de missie is vergelijkbaar met die van anders space combat sims. Je kunt in je HUD (Heads Up Display) allerlei schermen raadplegen met relevante informatie. Zo kun je kijken hoeveel schade je schip heeft opgelopen, wat de missie ook al weer was en verschillende raketten selecteren. Al deze schermen zijn instelbaar, je kunt ze even te voorschijn laten komen, maar je kunt ze ook constant op het scherm laten staan.
Tijdens de missie ben je niet alleen, want je wordt altijd bijgestaan door de rest van je squadron. Dit zijn er bij aanvang van de missie meestal zes, maar tijdens de missie wil het aantal nog wel eens dalen. Nu ben ik niet echt te spreken over de intelligentie van deze gasten. Het komt namelijk geregeld voor dat ze even testen of je nog wel wakker bent en wel via een stevige botsing. De vijand doet dit ook wel, maar dat is niet meer dan logisch. Soms kun je gewoon niet op tijd snelheid terug nemen en knal je tegen elkaar op. Het kan ook zijn dat de vijand een kamikazepiloot is. Dat de vijand dit doet tijdens het gevecht is niet zo erg, maar dat je eigen mensen dat tijdens het patrouilleren ook doen?! Verder is erg weinig op te merken aan de andere mensen van de 45th Volunteers. Ze luisteren goed naar orders en voeren hun missie naar behoren uit.

Graphics and Sound
Het paradepaardje van Starlancer zijn de graphics. Dit zijn namelijk de beste graphics ooit vertoond in een space combat sim. Het verschil tussen dit spel en een bioscoopfilm zijn gewoon verwaarloosbaar. Als ze beelden uit dit spel in Wing Commander – The Movie gebruikt hadden, was het misschien wel een mooie film geworden. De achtergronden zijn zoals we gewend zijn mooie texturen die nevels uitbeelden. Ook de weergave van planeten is zeer geslaagd. Het mooiste van de grafische pracht is waarschijnlijk het detail van de schepen, deze is echt fenomenaal. Zoals al eerder genoemd wordt er ook geregeld een filmpje afgespeeld. Deze zijn ook van topkwaliteit en zorgen ervoor dat de speler zich in het verhalen kan inleven. Bovendien worden ze niet alleen gebruikt om het verhaal te vertellen. Ze worden ook ingezet om het schip levendig te maken. Elke keer als je weer van je eigen kamer naar de briefingroom loopt, is er een ander filmpje dan de vorige keer.
Ook over het geluid niet dan lof, want het klinkt allemaal perfect. De geluidseffecten en de stemmen tijdens de missie zijn duidelijk. De muziek die je hoort in de missies valt niet echt op, maar dit is juist goed. Anders zou de muziek je alleen maar gaan afleiden.

Conclusie
De conclusie lijkt me duidelijk, Starlancer is een pareltje van een spel geworden. Het is jammer dat de AI af en toe een steekje laat vallen, maar verder is er geen commentaar te leveren. Voor iedereen, liefhebber van het genre of niet, is dit spel een aanrader.