Dark Reign2

De eerste Dark Reign (DR) is niet door veel gamers gespeeld, omdat het gelijktijdig uitkwam met Total Annihilation en Age of Empires. Dit is begrijpelijk, maar toch zonde, want het eerste deel is een erg goed spel. De belangrijkste reden waarom men het spel links liet liggen is waarschijnlijk de grote gelijkenis met Command & Conquer. De twee andere spellen leken door andere graphics dan C&C toch een stuk origineler. Hierdoor hebben de developers zich niet uit het veld laten slaan en zijn begonnen aan DR2.

Waar in het eerste deel gestreden wordt tussen het Imperium en de Freedom Guard, wordt er hier gestreden tussen de voorlopers van deze groeperingen. We hebben nu te maken met de JDA en de Sprawlers. Het jaartal van spreken is 2506 en de aarde is een grote puinhoop. Hoewel de mens ver gevorderd is in de genetica is men er niet in geslaagd het bevolkingsprobleem op te lossen. De elite woont nu in grote, overkoepelde steden, die hen beschermt tegen het vijandige klimaat op aarde. De rest van de mensheid leeft wel in de buitenwereld met alle gevolgen van dien. Deze mensen, ook wel Sprawlers genaamd, zijn aangepast aan hun leefomgeving. Hierdoor zijn ze een stuk harder dan de mensen uit de stad, die dan ook bescherming nodig hebben. Deze krijgen ze van de Jovian Detention Authority, een soort politiemacht. Deze politiemacht probeert de Sprawlers onder controle te houden, maar dit gaat steeds moeilijker.

Het eerste wat opvalt aan DR2 zijn natuurlijk de prachtige graphics. De hele speelwereld is opgebouwd in 3D, dus het landschap, de eenheden en de gebouwen zijn 3D objecten. Hierdoor is het mogelijke veldslagen vanuit elke hoek te bekijken. Je kunt van de grafische pracht genieten door de camera midden tussen de strijdende partijen in te zetten, maar je kunt ook voor een tactisch bovenaanzicht kiezen. Dit allemaal onder het genot van een hoge framerate, want het spel maakt gebruik van Intel’s Multi-Resolution Mesh. Een techniek die er voor zorgt dat de details worden berekend aan de hand van de afstand van de camera tot aan het getoonde voorwerp. Dus als de camera dichtbij een voorwerp is, zul je het voorwerp met alle details zien. Staat de camera verder weg, dan moeten details verdeeld worden over meerdere voorwerpen, dus zul je per voorwerp minder detail hebben. Doordat de camera verder weg staat, kun je die details toch nauwelijks meer zien, dus als speler merk je er weinig van. De processor merkt het echter wel degelijk, zodat deze rekenkracht overhoud voor andere processen.

Tactisch heeft DR2 ook veel te bieden. Bijvoorbeeld, het is mogelijk de omgeving te veranderen, omdat die ook in 3D is opgebouwd. Er kunnen bijvoorbeeld sleuven gegraven worden, zodat de vijand moeite heeft een bepaald gebied door te trekken. Verder bevat het spel een realistisch tijdverloop, dus een dag en een nacht. Het is duidelijk dat een aanval ‘s nachts niet zo snel op te merken is als overdag. De keerzijde van de medaille is wel dat je ‘s nachts natuurlijk ook makkelijker in een hinderlaag loopt. Ook wordt er in het spel gewerkt met het ‘line-of-sight’-principe. Dat wil zeggen dat je boven op een berg meer ziet dan in een dal. Tenslotte worden krachten ook echt berekend, wat tot gevolg heeft dat je langzamer een heuvel op rijdt dan eraf. Op een heuvel kan je dan wel weer verder schieten dan op een lager gelegen gedeelte.

Waar extra veel tijd in is gestoken is de AI van de eenheden. De eenheden afzonderlijk zullen zich gedragen als in elke andere RTS, maar zo gauw je de eenheden samenvoegt in een squadron verandert de zaak. Squadrons gedragen zich niet als een aantal losse eenheden bij elkaar, maar echt als een team. De leden zullen elkaar automatisch helpen als er één onder vuur ligt. De repareereenheid zal zijn squadrongenoten zonder opdracht van de speler gaan repareren. Een squadron dat de opdracht krijgt om te verkennen zal in meerdere richtingen verkennen in plaats van allemaal één richting op te gaan. Zo zijn er vele handelingen geautomatiseerd, zodat de speler meer tijd overhoudt om tactische beslissingen te nemen.

Zoals elk zelf respecterende RTS zal ook DR2 multiplayer mogelijkheden bevatten. Hierin zijn weer verschillend speltypen te onderscheiden. De volgende speltypen zijn mogelijk:
Free for All – Vernietig alles wat beweegt en wie als laatste overblijft heeft gewonnen.
Co-op – Samen met iemand anders de rest vernietigen.
Capture the Flag – Verover de vlag van de tegenstander en breng hem terug naar je eigen basis.
King of the Hill – Beheers een heuvel in het midden van de map voor vier minuten en je hebt gewonnen.
Blood Bath – Zet als eerste honderd kills achter je naam, maar pas op elke verloren eenheid is een kill voor een ander
Control Freak – Beheers meerdere gebieden verspreid over de hele map en wel allemaal tegelijk.

Tenslotte zullen alle tools die de ontwerpers gebruikt hebben, ook bij het spel geleverd worden. Wat dit allemaal precies inhoudt is nog niet bekend, maar er zal in ieder geval een level- en een uniteditor inzitten. Als alles waargemaakt wordt wat hierboven staat, dan wordt het ongetwijfeld een topspel.

Meer Dark Reign 2

  1.   
    LouisvanGaal's avatar

    ouwe game maar nog wel leuk