Sudden Strike

Met Sudden Strike zal menig strateeg meteen weer helemaal opbloeien. Z’n camouflage pak zal uit de kast gehaald worden en de rollen prikkeldraad, de dozen vol mijnen en de zelfbouwwachttorens zullen om de computer heen gezet worden. Als je dan toch bezig bent, dan kun je maar beter meteen even naar de bibliotheek rennen om wat naslagwerken te lenen. Die zul je zeker nodig hebben.

CHARGE!
Wat het eerste opvalt als de demo opgestart wordt is het menu: Niets geen full screen menu. Gewoon een klein keuze menu met daarin de mogelijkheid om te kiezen op welke resolutie je het spel wilt spelen. Zodra dit geselecteerd is begint je PC pas te rammelen en kun je het legerpakje uit de kast trekken. In de demo was jammer genoeg maar één missie te spelen, de Duitsers. Vol goede moed begin ik eraan, maar ik kom er al snel achter dat het alles behalve simpel is. Ik, als Command&Conquer fanaat, wilde al snel met al m’n troepen de voordeur van de vijand binnen vallen. Resultaat: Al mijn troepen binnen een minuut of vijf afgeslacht.

Strategie
Dat heb je dus nodig bij Sudden Strike, een strategisch inzicht als Generaal Schwarzkopf. Met gewoonweg vooruit gaan en aanvallen kom je er niet, je komt artillerie, bommenwerpers, mijnenvelden, snipers en meer van dat soort ongein tegen. Dit resulteert dan al snel in verkennen en het voorzichtig vooruit gaan met je troepen. Alle troepen die je krijgt zijn éénmalig. Niets geen barakken of fabrieken om meer eenheden vandaan te halen. De enige ondersteuning die je optioneel hebt zijn de Paratroepen en die zijn ook maar éénmalig. Dus voorzichtigheid is geboden. Pak je het slim aan dan overleef je, maak je een verkeerde beslissing dan is het binnen vijf tellen bekeken. Je wordt meteen keihard afgeslacht.

Mocht je op harde tegenstand stuiten van de vijand dan heb je nog de mogelijkheid om luchtsteun aan te vragen in de vorm van een bommenwerper. Deze is zeker handig op het moment dat je onder vuur wordt genomen door de artillerie. Eerst stuur je er een spionage vliegtuig op af om de boel te verkennen en daarna meteen de bommenwerper er op af. Die is jammer genoeg ook maar weer één keer te gebruiken. Alles wat je doet moet je dus goed overwegen. Ik denk zelfs dat wanneer het spel uit komt en de gewone missie’s gespeeld kunnen worden, je vaak genoeg in vloeken en tranen zult uitbarsten. Dan maar weer opnieuw beginnen.

Als je een gedeelte verkend hebt en er was niets te beleven en je trekt verder kun je later wel eens voor verrassingen komen te staan. Zodra je een gebied verlaat wordt deze weer gehuld in een mist. Je kunt dan dus niet meer zien wat er beweegt of wat er neergezet wordt. Als je dan even later weer langs hetzelfde gedeelte komt dan kan het wel eens zijn dat er een paar tanks op je staan te wachten. Het beste wat je dan ook kunt doen is gewoon alles wegknallen wat je tegenkomt, zo breed mogelijk.

Click en Go
De besturing van je troepen is vrij makkelijk, niks geen twister op je keyboard. Hij is bijna gelijk aan die van alle andere Real Time Strategy spellen. Troepen selecteren en dan een locatie aanklikken. Enige minpuntje wat ik ontdekte is dat je eerst op de “a” moet drukken voordat je een bevel tot aanvallen kunt geven. Eerder zal de cursor niet veranderen in een rood viziertje. Het verplaatsen van je troepen laat ook wel eens wat te wensen over. Zodra je bij bomen in de buurt komt zal de ene helft dwars door het bos gaan zoals jij gewenst hebt en de andere helft probeert het via de voordeur van een vijandelijke basis. Het slimste is dan ook maar om je troepen op te splitsen in kleinere en die één voor één door het bos te loodsen. Nadeeltje van het bos: Je kunt je troepen kwijtraken, je eenheden zijn namelijk net zo groen. Op deze manier ben ik vaak wat kwijt geraakt. Je denkt dan dat alles kapot geschoten is en dan heb je nog één officier in het bos staan die bewapend is met een 9mm pistool. Nou, dan heb je meteen weer hoop.

Beeld en geluid
De beelden zien er simpelweg fantastisch uit. Rookpluimpjes bij de kleine wapens, grotere pluimen bij de echte zware jongens. De omgevingen zijn compleet te vernielen. Staat er een huis wat je niet mooi vindt? Stuur er een tank op af en je hebt er geen last meer van. Zonde van je munitie maar zeker leuk om te zien. Bij de artillerie inslagen is het helemaal mooi om te zien. Het landschap zal snel veranderen in een mooie gatenkaas. Als er een flinke slag geleverd is, dan is het me toch een zooitje op de grond! Prachtig gewoon. De geluiden die in het spel zitten, mogen er ook zijn. Een geweer klinkt als geweer en een tank klinkt als tank. Niets mis mee dus.

Conclusie
Sudden Strike is zeker weer een titel om in de gaten te houden. De mensen die van het echte strategische werk houden kunnen met dit spel uren plezier hebben. Voor diegene die een beetje de Hit and Run tactiek hebben kan ik maar één ding zeggen, blijf het bij Command&Conquer houden. Het betere denkwerk en inzicht is zeker vereist voor dit spel.